Haiku's
Laatste zonnestraal
Brandt een gat in de schemer
Schaduw verdiept zich
Razende golven
Witte koppen in het zand
Stil water trekt weg
Dreigend de merel
Vanaf een tak van de boom
Argeloos een worm
Bloedhete stralen
Genadeloos en snijdend
Verdorren de grond
zinderende zon
verpulvert het levende
de aarde voorbij
Dansende muggen
In een laatste zonnestraal
Vallen met de nacht
Een zomerse bui;
Hels kabaal op de rivier
Zacht volgt de stilte
Kringen zon op mos
Verduisteren de bomen
Splijten het bos
Regen drupt langzaam
Het glanzende gras voorbij
Zuigende grond in
Decemberwarmte:
De dagen verduisterend
Lente verlangend
Traag wint ijs terrein
Het wak dreigt te verdwijnen
Eenden slaan alarm
Tintelende kou
Trekt zuiverend het veld in
Wolken verdrijvend
Nieuw leven bevolkt
Als vanouds velden en bos
Herfst ligt op de loer
Blinkend op modder
Begroet een plas de droogte
En verdwijnt naamloos
Water fluistert stil
Bulderende storm nadert
Een reiger luistert
Goud-geel valt regen
In druppels uiteen op groen
Zwart wreekt zich de lucht
Struikgewas verleidt
De boom diep de laagte in
Het blauw roept terug
Paars en oranje
Verdwijnt de dag een nacht in
Vogels herleven
Zuchtend valt de tak
Zwijgend grauw vliegt aarde op
De zon blijft schijnen