LEZEN EN SCHRIJVEN

Verhalen en gedichten van Petra Oomen

Horizon

Aan de horizon een bolling:

Het einde strekt zich gebogen,

Gesteund door wolken, onder me uit

Nog even, en we vallen voorgoed

 

Hierboven is het weer mooi

Beneden grauwe gebouwen

En beregende straten

Ik wou dat ik kon blijven, hier

 

Maar weggaan is altijd aankomen:

Stotend over een landingsbaan

Een transportband met tassen

 

Knipperende ogen en een zeemanspas

Razend verkeer naar de stad:

Ik ben het zat, ik ben het zat